Voor boeren is het een uitdagende tijd om in te werken en leven. Er spelen…
Geert op ‘stage’ bij boerderij de Kleine Wildenberg in Diepenveen
In dit blog kun je lezen hoe een dagje meelopen op de boerderij is. Geert kwam op bezoek en schreef over zijn ervaringen.
Een bijzondere cadeau
Geert van Nispen is woonachtig in Nijmegen en heeft zichzelf een bijzonder cadeau gedaan. Een jaar zonder werk, deadlines en vastgestelde planning, maar vol uitdagingen, ontdekkingen en ontwikkeling. Om ervaringen op te doen, kwam hij een dagje meelopen op de zorgboerderij.
Uit het blog van Geert van Nispen:
Enthousiast vertelt Lars mij over zijn boerenbuitenleven op (zorg)boerderij De Kleine Wildenberg. Een plek die hij samen met zijn vrouw Margreet en schoonmoeder Betsie runt.
Via een gezamenlijke vriend komen we met elkaar in contact en het klikt. In de ontmoetingen en gesprekken met elkaar word ik nieuwsgierig naar deze schijnbaar bijzondere plek in Diepenveen.
De plek waar je het boerenleven kunt beleven. Want naast de zorgboerderij kun je er ook je vakantie doorbrengen en vergaderen. Ik ben heel benieuwd hoe deze plek midden in de natuur eruit ziet en wat er allemaal gebeurt.
Stagedag bij Skelterboer Lars
We hebben om negen uur afgesproken. Gezien Diepenveen, bij Deventer, niet om de hoek ligt ben ik vroeg op. Werkkleren aan, want ik ga natuurlijk niet alleen op de koffie, en gaan. Licht stuiterend zit ik in de auto. Ik heb er zin in!
Na een warm welkom en een bak koffie in de gezamenlijke keuken van de zorgboerderij krijg ik een rondleiding over het terrein. We nemen onder andere een kijkje bij de aan elkaar geschakelde, volledig ingerichte vakantiehuisjes. Bij loodsen met gereedschap en materieel, de ontvangst- en vergaderruimte, het onderkomen voor de kippen, konijnen cavia’s en skelters. Bij de koeien en de varkentjes. De moestuin met kleine kas. Speeltoestellen en graslanden. Maar ook een enorme pipowagen. Een vuurplaats. En bij de ezels en houthakplaats.
Ondertussen druppelen er vrijwilligers binnen en melden de mensen voor de dagbesteding zich. Taken worden verdeeld en iedereen gaat aan de slag. Heel gemoedelijk allemaal.
Aan de slag
“Waar heb je zin in om te gaan doen?” vraagt Lars mij. “Ik volg jouw planning Lars”, is mijn reactie. “Zet me maar aan het werk”.
Her en der liggen er gezaagde boomstammen en grote takken in delen van de wei en een aangrenzend bosje. Er waren net een groot aantal bomen gerooid en er moest dus nog opgeschoond worden. Sjouwen dus. Lekker. Fysieke arbeid in de buitenlucht.
Geen boerderij zonder trekker. Dus die ging, gewapend met lepels om de boomstammen op te vervoeren, mee op pad. Sjorren, tillen en sjouwen. Lopen en tussen de bedrijven door nog meehelpen om de versnipperde takken te verdelen over het pad door het bosje. “Koffietijd!” wordt er geroepen.
Puurheid
Van alle kanten zie ik iedereen richting de ontvangstruimte gaan. Hier staat de koffie en thee al klaar. Vandaag is het een zorgdag en is er dus dagbesteding op de boerderij. Dit betekent dus ook dat er een gezamenlijk koffie- en thee, lunch en middagthee moment is. Het geeft structuur maar is vooral een mooi moment om samen te zijn.
De puurheid van de mensen met een verstandelijke beperking raakt me. Ik word er, gek genoeg, heel ontspannen van. We kletsen, lachen en hebben aandacht voor elkaar. Wat kan het toch eenvoudig zijn.
Trekker rijden
“Heb je wel eens op een trekker gereden?” vraagt Lars. “Vroeger, toen ik nog een klein mannetjes was mocht ik een keer meerijden”, reageer ik. Na een korte uitleg over onder andere lage en hoge gearing zit Geert in de trekker en rijdt weg. Komt er toch weer een droom uit. Een droom die ik als klein mannetje had en al lang weer was vergeten.
Houthakken
Na de lunch met onder andere producten van de boerderij, zoals zelfgemaakte soep en eigengebakken brood, halen we de laatste stammen binnen. Tijd om te kloven. Ouderwets met een bijl. Heerlijk om zo bezig te zijn en ondertussen elkaar beter te leren kennen. Al pratend en hakkend vliegt de tijd en voor we het weten is het tijd voor thee. Voor Lars, Margreet en de kinderen staat er een vakantieperiode voor de deur. Een week of twee zonder zorgboerderij en dus tijd om zelf even van wat anders te gaan genieten.
Voedertijd op Boerderij De Kleine Wildenberg
Na de thee maken we een rondje langs de dieren. Het is tenslotte voedertijd. En dat kun je merken. De koeien beginnen te loeien, de cavia’s springen nog net niet hun verblijf uit en de kippen schieten alle kanten op. Buiten beginnen de ganzen te kwaken en de varkentjes te knorren. Ik heb niet zoveel met dieren maar dit is toch wel bijzonder. Vooral de varkentjes trekken mijn aandacht. Fantastisch, van die kleine harige modderaanbidders.
We sluiten de dag af met een welverdiend biertje en zetten ons gesprek voort. Een gesprek over het leven. Dank voor deze mooie dag Lars!